سالها رنج کشیدم کسی نفهمید چی میکشم کسی نفهمید خنده هام همش ظاهری است کسی نمیدونست قلبم چقدر درد دارهبین آدمها تنهای تنها بودم بارها و باره بخاطر تصمیمم خودم رو سرزنش کردم.به خودم میگفتم حقته پس سکوت کن و بسوزالان هم آدمها ظاهر منو میبینند میگن خیلی خوشبختی.ولی باز هم سکوت میکنم و لبخند میزنم و میگم آره خوشبختمبه درک که از تو میسوزم.فقط ظاهر آدمها مهمه.
کسی ,آدمها ,هم ,نفهمید ,سکوت ,ولی ,کسی نفهمید ,باز هم ,ولی باز ,خوشبختی ولی ,هم سکوت
درباره این سایت